Sabah olsun istemiyorum.

"arada üniversite okumak lazım, arada gitmek lazım" demişti Özgün.

"artık oralı oluyorsun" dedi birileri ya da herkes.

"Mersin yakın Ankara'ya, gelirsin" demişti Özgün ve Nilze.

"Derslerine iyi çalış, kitap okuma, ders çalış" demişti teyzem.

"Parana dikkat et" demişti annem.

"Oğluuum oy kurban olurum sana ağzını yüzünü yuğarım" demişti ablam.

***

Şimdi, bu akşam, saat 21.00 Özkaymak otobüsüyle, gidiyorum. Annemle. Annem Pazar günü geri dönecek İstanbul'a.

Bu gece son kez yatacağım bu yatağa.

Alışırsın, diyorlar; alışırım da...

Alışacak olmak zor geliyor.